Ohydne gęby

[...] ach! jak ludzie mnie bolą!

                                 Tak mawiał niegdyś rumuński filozof, Emil Cioran.

Tyle śmiechów stłumionych,
Tyle krwi wylanej w umywalkę,
Tyle twarzy idiotyzmem barwionych
Tyle trudu, by znaleźć sypialkę.

A jeszcze więcej jest ludzi,
Zawszonych głów miliony,
Ohydna gęba, co stale marudzi
Przegniłe języki jako welony.

Podejdzie dźgnie w brzuch,
Jeszcze pokaże krzywe zęby,
A ile ryjów tyle fuch,
Rzucają słowa jak ptactwu otręby.

                                                   Lilianna

Plastelina

Może trochę banalnie, ale za to bardzo prawdziwie:

Siedzimy, milczymy
liczymy, kroczymy
krwawimy, łzawimy
krzyczymy, cierpimy

Bo

Zabrakło plasteliny
Marki "Nadzieja"

                                          

                                    Lilianna 

Weź mnie ze sobą

Wiersz, który serwuje wam dzisiaj powstał pod wpływem chwili.Ugryzła mnie taka pani.Mówią na nią Wena i jakoś samo poszło :)


Weź mnie ze sobą głęboko pod ziemię,
Drzwi zatrzaśnij od trumny, by nikt nie otworzył.
Ach!Trzymaj mnie mocno , idą jakieś cienie,
Jakiś anioł czarne skrzydła rozłożył.

Weź mnie za rękę i przytul mocno,
Zaraz będzie dobrze,nikt nas nie obudzi.
W Krainę Uśnienia prędko! Chodź no!
Nim słońce twarze nasze blaskiem ubrudzi.

Już zasypiasz, zwolniłeś uściski,
Dłonią oplatasz cichutko mą dłoń.
To koniec! Koniec już bliski!
Całujesz ostatkiem mą skroń.

Anioł.!Ten czarny!Śmiech się jego niesie,
Nie słyszę byś dychał.
Czy już jesteś w kruczym lesie?
Niedługo żeś śmierć odpychał.

Całyś zimny, wzdrygasz się jeszcze 
Śmierć oczy mi przymyka ,
Na drętwym ciele chodzą zimne dreszcze,
Całunu używam jako szalika.

Powietrze ucieka, pętla się ciśnie,
Śmierć na życie jak na błyskotki instynkt sroczy,
Łzy w smaku cierpkie jak wiśnie,
Mogą otwierać nam trumnę,ale nie nasze oczy...


                                              Lilianna

Zbyt wiele

A oto moje dzieło dnia dzisiejszego.W filozoficzny sposób chciałam w pewnej mierze ośmieszyć ludzką manierę poświęcania wszystkiego co się ma na rzeczy nam nie potrzebne.W takich chwilach zwykle kieruje nami ciekawość, rzadko kiedy jest to premedytacja :) Miłej lektury :)


Skoczyłam dzisiaj w wykopalisko
Niebo daleko a ziemia blisko
Chciałam zobaczyć wnętrze planety
Ciśnienie zapięło na mnie gorsety

Chciałam zobaczyć jądro ogniowe
Lawę jak w Gdańsku fale portowe
Widziałam tylko błotniaste kamyki
Błądzące w cieniach jak choleryki

Skaczemy często tam gdzie nic nie ma
Licząc na cudy wiedząc że ściema
Bez przemyślenia w głęboką dziurę
Zbyt wiele by ludzką poznać teksturę

Bo ja lubię

Trochę optymizmu, ale nie do końca.A wy co lubicie? :)


Lubię zabłocone buty,
wytrzeszczać oczy do szklanki soku,
Lubię sweterek lekko nadpruty
i się przechadzać jak wróbel w dwukroku.

Lubię też porysowane paznokcie,
szczerzyć się jak dziecko w obiektyw
Lubię nurzać paluchy w biszkopcie
i słuchać z uśmiechem głupich inwektyw. 

Lubię jeść w łóżku
ubierać koszulkę tyłem na przód
Lubię mieć życie w małym paluszku,
Jeszcze chwila i się obudzę, znowu nadejdzie chłód


                                          Lilianna

Krótko o samobójstwie

Dzisiejsze blogowanie rozpoczynam mocnym akcentem, o mocnej tematyce.


Znów nikt nie zrozumiał,
Nawet się nie starał,
Powiedział co umiał,
Głupi, tępy banał.

On jeden o wszystkim,
jedyny wie.
Nie będę pieprzyć...
znowu się tnę

Historia pewnego ołówka

Na dzisiejszy wieczór przygotowałam dla was coś specjalnego.Króciutką prozę napisaną przez Paulo Coelho, która mówi o historii pewnego ołówka.

Chłopiec patrzył, jak babcia pisze list. W pewnej chwili zapytał:
- Piszesz o tym, co się przydarzyło? A może o mnie?
Babcia przerwała pisanie, uśmiechnęła się i powiedziała:
- To prawda, piszę o tobie, ale ważniejsze od tego, co piszę, jest ołówek, którym piszę. Chcę ci go dać, gdy dorośniesz.
Chłopiec z zaciekawieniem spojrzał na ołówek, ale nie zauważył w nim nic szczególnego.
- Przecież on niczym się nie różni od innych ołówków, które widziałem!
- Wszystko zależy od tego, jak na niego spojrzysz. Wiąże się z nim pięć ważnych cech i jeśli je będziesz odpowiednio pielęgnował, zawsze będziesz żył w zgodzie ze światem.
Pierwsza cecha: możesz dokonać wielkich rzeczy, ale nigdy nie zapominaj, że istnieje dłoń, która kieruje twoimi krokami. Ta dłoń to Bóg i to On prowadzi cię zgodnie ze swoją wolą.
Druga cecha: czasem muszę przerwać pisanie i użyć temperówki. Ołówek trochę z tego powodu ucierpi, ale potem, będzie miał ostrzejszą końcówkę. Dlatego naucz się znosić cierpienie, bo dzięki niemu wyrośniesz na dobrego człowieka.
Trzecia cecha: używając ołówka, zawsze możemy poprawić błąd za pomocą gumki. Zapamiętaj, że poprawienie nie jest niczym złym, przeciwnie, jest bardzo ważne, bo gwarantuje uczciwe postępowanie.
Czwarta cecha: w ołówku nie ważna jest drewniana otoczka, ale grafit w środku. Dlatego zawsze wsłuchuj się w to, co dzieje się w tobie.
Wreszcie piąta cecha: ołówek zawsze pozostawia ślad. Pamiętaj, że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz.

Samobójcy

Jak już weszliśmy dzisiaj w temat śmierci to sprezentuję wam mój ulubiony wiersz o tej tematyce, autorstwa Jacka Dehnela pt."Samobójcy":






Mając za skrzydła w dół przygiętą gałąź 

mając za szczudła strugi krwi z nadgarstków 
widzą drzwi świata uchylone w całość 
miasto i korab zmieszczone w naparstku. 

Ci własną dłonią otworzyli księgę, 
a ktoś z litością zawarł im powieki. 

Trzymaj pod ręką sznur, brzytwę i leki. 
Już twarde fale biją pod okrętem. 

Krótka historia pewnego zabójstwa

Na dzisiaj przygotowałam dla was pewną historię zabójstwa.Mam nadzieję, że się wam spodoba.Miłego czytania :)




(Porucznik:Tak, tak, proszę się nie bać, na miejscu są funkcjonariusze,
Nie, nie, niestety.W swoje objęcia wzięli ją Morfeusze.
Będziemy informować panią na bieżąco, dziękuję do widzenie!)
Ja zbadam zwłoki,a pan Inspektorze niech się weźmie do śledzenia.
Sprawca nie może być daleko, przed minutą czerpała oddechy,
Ucieka w las ze strachu lub chowa się wśród strzechy.

Inspektor:Ja Poruczniku inaczej zaś wnioskuję.Spojrzę na ciało jeśli pan łaskawy.

Porucznik:Nawet jeśli sprawca niedaleki, nie minie policyjnej obławy.

Inspektor:Ja jednak wysuwam pewne podejrzenia.Oprawca nad nią czuwał.
Myślę, że od dawna Morfeusz nad nią fruwał.
Proszę tylko spojrzeć w oczy, przeżarte trucizną bielactwo,
Przed takim spojrzeniem, dystans zachowuje nawet ptactwo.
Proszę rzucić okiem na szyję, same pręgi i krwiaki,
Sznur był bardzo poczciwy, ale nie byle jaki.
Niejednokrotnie wzlecieć próbowała, lecz grawitacja w niej zakochana.
A dalej...oto jej ręce, całe naznaczone, na ranie krzyczy rana.
A to dowód taki, że z oprawcą nie zaniechała korespondencji,
W jej życiu śmierć była królową,a ona zmarła za jej kadencji.
Sądzę Poruczniku, że to nie morderca, ni zbrodnia jej tam nie zawlekła,
Ta dziewczyna sama tam poszła, albo raczej uciekła.


                                                                     Lilianna

Drobna fraszka na poprawę humoru :)


Siedzę na ławce,
Moje myśli są zakłopotane,
Mokro się czuje,
Wstaje patrze...
Świeżo malowane..


                     Lilianna

Co się dzieje?

Wiersz napisany troszkę pod wpływem pewnych obserwacji przeprowadzonym przeze mnie kilka tygodni temu. 




CO SIĘ DZIEJE??!!
Przecież ja tak nie znoszę tej piosenki.
To dlaczego ja ją śpiewam?
O!Boże...nie znoszę tej różowej sukienki!
To czemu się w nią przywdziewam? 

O nie!Ja tej dziewczyny nie znoszę!
To czemu się do niej śmiejesz?
Ja nie lubię gdy o coś się proszę!
Więc to tak?A może szalejesz??

Co ty opowiadasz?Ciąglem świadoma!
Co?!Sama siebie wołam?!
No dobra..może troszkę pitoma...
Przez moje nerwy przejechał "śmiadomo-łam"


                                             Lilianna

Taniec Wariata

Taki wiersz nawiązujący do dzisiejszej pogody za oknem.A wy cieszycie się, że już prawie wiosna?




O szare dywany,
słońce się odbija.
Oto żar z nieba lany,
Och, jak pachnie ta chwila!
Wśród lipowych alejek,
światło tańczy walca.
Smuga za smugą, kilka kolejek!
Podnoszę się cicho na palcach.
Z każdym oddechem,
Wpada mi w usta,
Z każdym uśmiechem,
wiatru rozpusta.
Patrzą się gapie,
I dziwią miny.
Młoda panienka w głowę się drapie:
"Wariatka jest z tej szczęśliwej dziewczyny"!


                                               Lilianna

ON zejdzie

Taka mała filozofia życia moimi oczami :)


Nim wszystkie szyszki uderzą o ziemię,
Nim wszystkie anteny wśród dachówek
Rdzewiejące wśród śmieci- urządzą pochówek.
Nim serce chore popadnie w afemię.

I wtedy ON przyjdzie bez zapowiedzi,
Wywołując sztorm w przydrożnej kałuży,
Zatka twe usta byś przestał bajdurzyć.
Poda MU rękę by wstał, gdy siedzi.

Każdemu zrobi wichurę z oddechu
Wywołując wiatr znad kwarantanny myśli,
Byśmy jak z mydła bańki, polśnili i pryśli.
Po czym zapadli jak cisza w bezdechu.

A potem zostanie, i się przekona,
Schowa się w zamglonych oczach ludzi
Nerwy w opuszkach mowy lekko przebudzi
Wezwie półszeptem zastępy Akwilona.

Bo on jest panem twoich kroków
Wyciąga z domu gdzie pokoje alkowiane
Ni Bóg,ni Jezus a twe odbicie lustrzane
Chyba, że go nie widzisz przez strugi łzotoków.

Obłęd

Pierwszy wiersz zamieszczony tutaj jest absolutnie mojego autorstwa. :)


Wieczorem, myślę wszystko jest inne
Takie zupełnie niż te wczorajsze,
Na wszystko chcę patrzeć jak na dziecinne,
A to inniejsze niż onegdajsze.

A na suficie kołem jak spodek,
Odbija się tarcza "jakiejś tam" płyty
Może kosmity jak zimorodek,
Chce w dysku ogrzać erytrocyty.

A może po mnie przyleciał?
I chce mnie zabrać na swoją planetę?
Poczekam na ranek, by znów odleciał
Bo po coż by zwinął marnego poetę?

Jak pająk się trzyma sklepienia,
Może go pacnę tedy się zląknie?
Lecz kto normalny zabija cienia?
Znów cały obłęd mój umysł siąknie.

Wstęp

Witam wszystkich zapaleńców poezji.Blog poświęcony jest całkowicie tej cudownej sztuce ubierania w słowa wszystkiego tego, czego nie da się pokazać rękoma.Będę umieszczać tu nie tylko swoją twórczość, ale także arcydzieła wybitnych poetów, a może nawet wasze wiersze.Jeśli byście oczywiście chcieli :)
A gdyby jednak naszła by was taka ochota, by podzielić się słowem z innymi na forum tego bloga to możecie wysyłać propozycje na maila : moja.tworczosc@onet.pl


Tworzę to kierowana chęcią poznania waszych opinii na temat moich wierszy.Tych pozytywnych i tych niekoniecznie dobrych :)


Życzę miłego czytania i pozdrawiam..Lilianna :)